Het smalspoortreintje/trammetje onderhoud een normale dienst en je kunt dus uit- en instappen waar je maar wil. Het treintje volgt een prachtige route dwars door Sardinië met de snelheid van een dravend paard.
In principe zijn er twee diensten per dag, twee treinen heen dus en twee terug. Vraag is echter of het leuk is om de hele route te volgen… Arbatax is een leuk havenplaatsje, een schilderachtig vertrekpunt, maar het spoortje volgt eerst de waslijnen. Beste zou zijn om pas in Lanusei op te stappen, dit is ook een leuk stationnetje mét restauratie!
Van hieruit met de trein naar Gairo reizen, rit van dik een uur, erg mooi. Gairo is ook een grappig plaatsje, als je hier uitstapt heb je anderhalf uur de tijd voordat je weer terug kunt. Zie je de hele weg van de andere kant.
In het treintje zelf is niets te krijgen, vergeet vooral niet iets te drinken mee te nemen. Verder zijn het hard houten banken, nostalgie kan je aardige zadelpijn opleveren.
Heb je het geluk de ene kant in een ouderwetse wagon te zitten waar de ramen zeer ver open geschoven kunnen worden, dan heb je op de terugweg waarschijnlijk de pech om in een gammel trammetje te komen, een vreselijk rammelend gammel ding, koekblik op wielen, waarvan de ramen amper 10 cm open kunnen… Zou je het hele stuk daarin afleggen -vrijwillig nog wel- wil je de rest van je leven niet meer met openbaar vervoer…
Echt, om een stuk met de trein te reizen is echt een uitstapje, bovengenoemd parcours is zeker aan te raden. Maar vooral niet meer dan dat!
Meer informatie over het groene treintje: http://www.treninoverde.com/
Okke