Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Wilbert
Reisverslag Sardinië 2008
In de zomervakantie van 2007 bezochten wij Sardinië voor de eerste keer. We beloofden onszelf een tweede bezoek en dat werd de laatste week van april en de eerste week van mei 2008. Ditmaal met het vliegtuig van Brussel naar Cagliari en in een gehuurde auto eerst het ‘Gennargentu’gebergte onder Nuoro uitkammen en de kust tussen Orosei en Barisardo, vervolgens in de tweede week de zuidoost hoek bezoeken.
In de zomervakantie van 2007 hadden we het noordwesten en noordoosten bezocht. Hier en daar viel het natuurschoon wat tegen. Weinig gebergte en alles ‘geoogst geel’ of ‘verdord geel’. Geen water in de beken. Natuurlijk waren er wel de mooie Capo Caccia, het leuke stadje Alghero, de Nettunogrot, Tharros, de Maddalena eilanden en Capo d’Orso, om maar eens wat te noemen.
In het vliegtuig zagen we het eigenlijk al, Sardinië zag en kleuriger en fleuriger uit.
En op de grond aangekomen wisten we het helemaal zeker: wat een bloemenpracht en kleurschakeringen groen van bomen, struiken en planten. En in het gebied dat we de eerste week bezochten veel mooie bergen, bergkammen en ketens. Water in de beken was er nauwelijks, veel water wordt opgevangen in stuwmeren, maar deze stonden ook niet echt hoog, zodat er maar weinig water naar beneden mocht…. Zo leek het.
In het noorden tijdens onze vorige vakantie hadden we het niet veel gezien, maar nu wel diverse keren meegemaakt. Vee op de weg! Kuddes schapen en geiten wel of niet met herders liepen op de weg of stonden aan de kant van de weg te grazen.
Ook koeien waren van de partij, uiteraard met hun kleintjes. De wegen waren overigens voortreffelijk en men was nog steeds bezig een aantal doorgaande routes – naast de al bestaande weg – opnieuw aan te leggen zoals de SS125 en de SS554. De nieuwe weg wordt aangeduid met Nuovo en de oude met EX.
In de eerste week hadden we een appartement net buiten Tortoli-Arbatax in ‘the middle of nowhere’. En omdat er ook verder nauwelijks toeristen waren was het haast saai te noemen. De meeste toeristen (Nederlanders) kwamen we dan ook tegen nabij de ijssalons in Tortoli. Niet echt een leuk stadje, maar dat vinden we van Arbatax ook niet, hetgeen wel een toeristisch stadje heet te zijn. Wellicht om de rode rots die er is, maar verder viel tot in de verste verte de enorme hijskraan meer op dan de rots die naast een vervallen parkeerplaats lag. Een beetje vergane glorie……
Het binnenland leverde meer mooi schouwspel op, al was het alleen al de mooie natuur die om elke hoek van de bochtige en soms steile weggetjes te bewonderen was. Hoewel we ons klem zochten naar bijvoorbeeld Nuraghes, Domus de Janas en Tombes de Gigantica die er wel zouden moeten zijn, maar niet werden aangegeven. Gelukkig hebben we er één gevonden (Complesso monumentale di Sceri) nabij Ilbono/Lanusei waar een medewerker daar ons tweetjes een rondleiding van 25 minuten gaf in redelijk verstaanbaar Engels. Dat was wel weer heel erg leuk.
Liepen we in de grot van Nettuno vorige zomer met een paar honderd toeristen achter een “ verveelde” gids aan, nu gingen we met 10 man de grotten van Marmuri (Ulássai) binnen met een enthousiaste gids. Geweldig grote kamers met mooie kolommen en andere in de loop der eeuwen gevormde vormen. Indrukwekkend!
Dan de tweede week: camping Le Dune aan de Costa Rei. Hier was het ook absoluut nog niet druk en de toeristen die er waren stonden bij elkaar en over het algemeen waren dit dus Nederlanders. Verder waren er nog wel wat campers (Duitsers en Zwitsers), met als klap op de vuurpijl de 20 campers van de Ned. Kampeerauto Club, die een rondreis van 3,5 week over Sardinië maakten en daar 2 dagen stonden.
Natuurlijk hoorde een bezoekje aan de hoofdstad Cagliari tot de verplichte stof. En het is een echte stad: je merkt dat aan van alles: files, rondwegen, trolleybussen, flats en veel buitenwijken. We deden een rondrit in een open toeristenbus langs alle bezienswaardigheden zoals de mooie oude gebouwen en de oude binnenstad, maar ook langs het fameuze Poetto strand en natuurlijk langs de Stagno’s (zoutmeren) met hun wereldberoemde flamingo’s. Zelf hebben we daarna nog de binnenstad bezocht die erg steil is. Cagliari is nl. op 7 heuvels gebouwd net als Rome… Er waren hier wat meer toeristen op de been en vooral weer veel Nederlanders.
Sardinië is een katholiek eiland vol tradities, processies en folklore. Het onderscheid is soms moeilijk te maken: wat voor de één heel serieus is, ziet de ander meer als folklore. Zo ook de 4 dagen durende optocht van St. Efisio. Een heilige die in de 14 eeuw de pest bezwoer en als martelaar is gestorven. Zijn beeld wordt elk jaar op 1 mei met veel ceremonieel van Cagliari naar een kerkje 30 km verderop gebracht. Dit ganse spektakel, want dat was het, werd bijna 4 dagen lang live op de Sardijnse tv uitgezonden, zagen we in ons appartement in Tortoli. We hebben nog de kerkjes bezocht en er was nauwelijks meer wat van de festiviteiten te merken. Hoewel wij er niet bij geweest zijn is het wel een aanrader om eens live te kijken bij zo’n optocht of andere traditionele folklore: je kijkt echt je ogen uit. Zo werd bij deze grootste processie van Sardinië het beeld op een ossenkar naar het andere kerkje gebracht voorafgaand door vele in traditionele klederdracht gehulde mensen die ladingen bloemblaadjes rondstrooiden. Daarnaast natuurlijk veel muziek, mensen op paarden in oude kostuums enz.
De Costa Rei is een gebied in toeristische ontwikkeling. Overal zijn of worden appartementen complexen uit de grond gestampt. Er zijn hotels en campings en natuurlijk het prachtige witte strand. Is het zand bijvoorbeeld in het noorden en tussen Orosei en Arbatax een fijn soort grind… hier was echt sprake van ‘zacht zand’. Villasimíus is een dorpje met echt een toeristische uitstraling zonder dat het echt druk is. Nadat je hier een lekker kopje cappuccino hebt gedronken ga je, althans dat deden wij, door naar Capo Carbonara om daar een stukje te wandelen door de lekker geurende maquis en verwonderd kijkend naar het onmogelijk heldere azuur blauwe water. Een zelfde wandeltochtje kun je bijvoorbeeld ook maken bij Capo Ferrato nabij camping Le Dune.
Al met al hebben we dus een heerlijke vakantie gehad. Veel gezien, lekker op het strand geweest en genoten van de bloemenpracht. Nu alles weer op de website bijwerken!
Wilbert
_________________
Bezoek ook eens mijn pagina's over Sardinië op: http://www.sardinie-info.nl
